Συγκινημένη ανακοίνωση του Ομίλου, με το σκουφάκι του οποίου άρχισε να τρέφεται ο μύθος του Σπύρου Γιανννιώτη και προαναγγελία τίμησής του, μόλις έρθει στο νησί.
*
Οι απαρχές… Ο Όμιλος, με το σκουφάκι του οποίου τέθηκαν οι πρώτες βάσεις έως την απόλυτη ακμή και το μυθικό «αντίο» καριέρα του, με το αργυρό μετάλλιο στο Ρίο…
Στον ΝΑΟΚ, απ’ τη στιγμή που ο μεγάλος Σπύρος Γιαννιώτης «κλείδωσε» το ιδανικό φινάλε, απογειώνοντας τον προσωπικό του μύθο και την υπερηφάνεια μιας ολόκληρης χώρας, ζουν, άπαντες, στον έβδομο ουρανό. Για τον «δικό μας, Σπύρο…».
Ήδη, τα μηνύματα (μεμονωμένα) πολλά. Κιλά! Ώσπου κόπιασε και το «συνολικό», το θεσμικό. Η επίσημη, συγχαρητήρια, συγκινημένη ανακοίνωση του Ομίλου για τον άλλοτε αθλητή του και δεύτερο Ολυμπιονίκη, στα 10 χλμ. OpenWater. Mαζί με μια αυτονόητη προαναγγελία: «Σε περιμένουμε νησί, να σε τιμήσουμε…»
«Ο Σπύρος Γιαννιώτης του ελληνικού αθλητισμού, της κερκυραϊκής κοινωνίας, του Ν.Α.Ο.Κ. στην κορυφή του κόσμου. Μετά από ένα συγκλονιστικό αγώνα στο τελευταίο μεγάλο αθλητικό γεγονός μιας ανεπανάληπτης πορείας, κατάφερε μ’ ένα ξεχωριστό τρόπο που ταιριάζει στους μεγάλους αθλητές να περάσει στο χώρο των «αθανάτων» των ολυμπιακών αγώνων, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. Ο πρώτος άνδρας Κερκυραίος που κατακτά μετάλλιο στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το πρώτο μετάλλιο της ελληνικής κολύμβησης στα χρόνια της άνθησης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουμε τη συγκίνηση μας, το θαυμασμό μας, τις ευχαριστίες μας σ’ ένα δικό μας παιδί που ξεκίνησε από τους υγρούς στίβους της Κέρκυρας για να φτάσει στις μεγαλύτερες διακρίσεις της παγκόσμιας κολύμβησης. Τίποτε δεν ήταν εύκολο, ούτε τυχαίο για τον Σπύρο. Ατελείωτες ώρες προπόνησης, μεγάλες δοκιμασίες, τεράστια υπομονή, απαράμιλλη επιμονή.
Ο Σπύρος ήταν πάντα παρών στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Ήταν πάντοτε το ζωντανό παράδειγμα ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ.Και εμείς πάντα τον παρακολουθούσαμε με θαυμασμό και υπερηφάνεια για όλα αυτά που κατάφερνε και για όλα αυτά που υποδήλωνε. Γιατί ο Σπύρος εξέφρασε σε όλα τα επίπεδα της επίπονης αθλητικής διαδρομής του την πορεία που ακολούθησαν χιλιάδες παιδιά και νέοι στους χώρους του ΝΑΟΚ, πριν ξεχωρίσει τη μοναδική του έφεση στο κολύμπι και μετοικήσει στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα τα γράφει πλέον η ιστορία με χρυσά γράμματα.
Σπύρο, σε ευχαριστούμε για τις μοναδικές στιγμές που μας προσέφερες και σε περιμένουμε στην Κέρκυρα για να σε τιμήσουμε στον Όμιλο μας…»