Το απόγευμα της Κυριακής, ο Κερκυραίος τεχνικός «διέγραψε» και την τελευταία πιθανότητα παραμονής που υπήρχε, κλείνοντας οριστικά πίσω του την πόρτα των Καρουσάδων.
*
Απόλυτη επιβεβαίωση (του Corfusports.com) και, παράλληλα, «λουκέτο» στην απόφαση του Γιάννη Χονδρογιάννη να παραιτηθεί από την τεχνική ηγεσία της Ολυμπιάδας Καρουσάδων.
Όπως αποκάλυψε το βράδυ του Σαββάτου (15/10) το αθλητικό portalτης Κέρκυρας, αμέσως μετά τον αγώνα με τον Όλυμπο (2-1), σε συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία της διοίκησης των Βορείων (παρουσία του προέδρου, Βασίλη Κληρονόμου), ο έμπειρος Κερκυραίος τεχνικός δήλωσε την αποχώρησή του απ’ τον πάγκο, επικαλούμενος συγκεκριμένα προβλήματα (εφαπτόμενα της ευρύτερης λειτουργίας του αγωνιστικού τμήματος) «υπό τα οποία, δεν μπορώ να προσφέρω».
Σύμφωνα με τα ισχύοντα έως το απόγευμα της Κυριακής (16/10), η άρνηση της διοίκησης να κάνει αποδεκτή την παραίτησή του, σε συνδυασμό με τη φερόμενη βούλησή της να καταβάλει άμεσα προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων, άφηνε ανοικτό ένα (μικρό, έστω) περιθώριο διαφοροποίησης των δεδομένων. Με το θέμα να μετατίθεται για τις αρχές της εβδομάδας. Αμ, δε!
Εντός της ημέρας, ασφαλείς πληροφορίες απ’ το περιβάλλον Χονδρογιάννη, «μετέφεραν» το εξής: «Τέλος, οριστικά και αμετάκλητα!» Κοινώς, διαγραφή και της τελευταίας πιθανότητας (δίχως να γίνει γνωστό ο λόγος της… επίσπευσης).
Η συνοδευτική πληροφορία περί, σχετικώς, ενημέρωσης της διοίκησης από πλευράς του προέδρου του ΣΠΠΚ (πλην των άλλων, ότι δεν θα δώσει καν το «παρών» στην προπόνηση της Δευτέρας, όπως αρχικά είχε προγραμματιστεί) έφερε την πλήρη επιβεβαίωση. Με τον ίδιο τον Χονδρογιάννη, το βράδυ, με δημόσια τοποθέτησή του, να βάζει και… τη βούλα:
«Όλα στη ζωή έχουν κι ένα τέλος. Μέσα απ’ την καρδιά μου θέλω να ευχαριστήσω τη μεγάλη οικογένεια της Ολυμπιάδας Καρουσάδων, τους φιλάθλους, τα δύο διοικητικά συμβούλια που συνεργάστηκα και, βέβαια, τους αγαπημένους μου αθλητές και να τους ευχηθώ υγεία, πρόοδο κι επιτυχίες. Κρατάω τα όμορφα από αυτή τη σχέση. Καλή συνέχεια, με χαμόγελο, εμπιστοσύνη και αγάπη, γιατί αυτά χρειάζονται πάνω απ’ όλα…»