Νταλαβέρι έχουν ανοίξει εδώ και 48 χρόνια ο Παναθηναϊκός και η Μακάμπι, σε ένα από τα all time classic ντέρμπι του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Στο 21-19 η μεταξύ τους παράδοση με οριακή, «πράσινη» υπεροχή, επιμέρους είναι 13-11 στην εποχή της Euroleague, τρεις νίκες στις τελευταίες έξι επισκέψεις για τον «εξάστερο» στο Τελ Αβίβ. Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται το 1971-72 όταν αντάμωσαν στο Πρωταθλητριών, με τον ΠΑΟ να νικά 81-73 στον «Τάφο του Ινδού», σε ένα από τα τελευταία ματς της καριέρας του Γιώργου Κολοκυθά που τραυματίσθηκε σοβαρά λίγες μετά, και ηττήθηκε με 81-80 σε ένα… διπλά ιστορικό ματς. Αφενός διότι ήταν το πρώτο στο ανακαινισμένο «Γιαντ Ελιάου», που ήταν κλειστό επί δύο χρόνια, αφετέρου διότι… άλλαξε τον κανονισμό. Τρία δευτερόλεπτα πριν τη λήξη ο Κέφαλος αστόχησε επίτηδες στις βολές και, από την επόμενη σεζόν, καταργήθηκε η παράταση σε περίπτωση ισόπαλου αποτελέσματος (σε διπλά ματς)!
Εκτοτε; Πολλά ιστορικά, μεταξύ τους, παιχνίδια. Αλλά πέρασαν 25 χρόνια για να γευτεί ο Παναθηναϊκός την πρώτη… άλωση του γηπέδου-ταμπού καθώς στις 15 Φεβρουαρίου 1996 νίκησε στο «Γιαντ Ελιάου» με 86-79 με 35 πόντους του Νίκου Οικονόμου (είχε 6/7 τρίποντα) κι άλλους 28 π. του Ντόμικικλ Γουίλκινς. Το 2000 αντάμωσαν στον τελικό της 20ής Απριλίου στο νεότευκτο γήπεδο της Πυλαίας, με τον άλλοτε «Μακκαβαίο» Οντέτ Κάτας να οδηγεί τον Παναθηναϊκό στο 73-67 και να αποθεώνεται εν μέσω δακρύων. Μια χρονιά αργότερα, στο Παρίσι, οι Ισραηλινοί του Πίνι Γκέρσον πήραν το τρόπαιο με 81-67 σε ματς όπου ο Ισπανός Σάντσα και ο Γάλλος Ντοριζόν έπαιξαν… Μακάμπι.
Μετά τους «back to back» τελικούς, ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στον ημιτελικό του Final 4 του 2002 στην Μπολόνια, που εξελίχθηκε σε μια ραψωδία του Ντέγιαν Μποντιρόγκα (26 π.), αλλά κυρίως σε ένα ρεσιτάλ επιλογών του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος ξεπέρασε τον εαυτό του στον τελικό με την οικοδέσποινα Κίντερ. Η Μακάμπι πήρε το αίμα της πίσω στον ημιτελικό του 2004 στη Μόσχα (91-82) και το 2011, στη Βαρκελώνη, ο «εξάστερος» κατέκτησε το τελευταία του, ως σήμερα, τρόπαιο με 78-70 ενώ η Μακάμπι έφτασε, κι αυτή, τα έξι το ’14 ενάντια στη Ρεάλ.
Νίκος Μποζιονέλος.